Moeder en kind
Bethlehem roept bij ons idyllische beelden op van een moeder met kind en een bijzondere geboorte, terwijl de huidige bewoners van Bethlehem met een heel andere realiteit leven. Hun stad is omsingeld door een huizenhoge en oerlelijke afscheidingsmuur met overal wachtposten en overvolle checkpoints.
Het Bethlehem van nu is het decor van de nieuwste film van Hany Abu Assad, Huda’s Salon. Tegelijk actualiseert de regisseur het oeroude thema van moeder en kind.
Na een korte excursie naar Hollywood, is Hany Abu-Assad terug bij de thema’s die hij als geen ander kan verbeelden. Het dagelijks leven van Palestijnen in een samenleving die getekend wordt door bezetting, geweld en uitzichtloosheid. In deze nieuwe film zoomt hij in op het lot van Palestijnse vrouwen die behalve met de bezetting buitenshuis ook te maken hebben met patriarchaat, onderdrukking en benauwende familieverhoudingen binnenshuis. Wij leren twee bijzondere vrouwen kennen, Reem en Huda. Zij schelen een generatie en ergens in de film zegt Huda dat zij zichzelf herkent in Reem. Zonder te veel van het spannende plot weg te geven, kan ik zeggen dat Huda een grote wending teweeg brengt in het leven van Reem. Beide vrouwen worden geconfronteerd met tegengestelde loyaliteiten: tussen hun kinderen en hun man én tussen hun trouw aan de Palestijnse zaak en hun behoefte aan gunsten van de bezetter. Onmogelijke keuzes die in alle gevallen alleen maar tot verlies leiden.
Geweldige acteurs
Abu-Assad heeft voor deze film geweldige acteurs kunnen strikken. Vooral de vrouwen, Maisa Abd Elhadi en Manal Awad, spelen de rol van hun leven. De mannelijke hoofdrolspeler, oudgediende Ali Suleiman, zet een interessante Palestijnse vrijheidsstrijder neer. De dialogen zijn scherp, beladen en betekenisvol, veel zinnen geven aanleiding tot een nauwgezette interpretatie. Ook de locaties en het kleurgebruik dragen bij aan de beklemmende, thrillerachtige sfeer. Met deze film werkt Abu Assad verder aan het verhaal van de Palestijnen die al zo lang leven met bezetting, wetteloosheid en geweld dat dit is doorgedrongen in alle poriën van de samenleving. Door in te zoomen op de situatie van moeders en kinderen vraagt de regisseur aandacht voor de tegenstellingen in de Palestijnse samenleving die de saamhorigheid verzwakken en ruimte bieden aan de bezetter om mensen tegen elkaar uit te spelen.
De release in de Nederlandse bioscopen eind mei bracht veel ophef teweeg toen bleek dat de twee hoofdrolspeelsters moesten onderduiken omdat de beelden van een naaktscene waren verschenen op internet. Abu-Assad verklaarde dat hij een aparte versie van de film zonder naaktscene had gemaakt voor de Arabische wereld. Maar deze scene was toch uitgelekt en had felle reacties opgeroepen. Het is niet helemaal duidelijk in hoeverre deze ophef bedoeld is om extra publiciteit voor de film te genereren. De film gaat over vrouwen in nood en leidt in de realiteit ook tot een noodsituatie voor de actrices. Hopelijk zorgt de ophef er vooral voor dat veel westerse kijkers deze film gaan zien en zich meer betrokken voelen bij de onmogelijke keuzes die Palestijnen soms moeten maken door een jarenlang bewind van repressie en marginalisering.
Link naar de trailer: youtube.com/watch?v=kUSmEnQNvVg
Heb je belangstelling om samen een of meer films van Hany Abu-Assad te bekijken en te bespreken? Neem dan contact met me op!